Afgelopen
weekend sprak ik een man die jaren actief was geweest als "zorgboer".
Alle, bij de coöperatie aangesloten boeren en tuinders, betaalden
verplicht een periodieke bijdrage aan een fonds waaruit de "zorgboer"
kon worden betaald. Deze kwam in beeld zodra een bedrijf gedurende een
langere periode door ziekte o.i.d. in nood kwam. Zodoende kwam deze man
bij zeer verschillende bedrijven en families over de vloer en kreeg een
goed inzicht in de wijze waarop getracht werd het hoofd boven water te
houden in moeilijke perioden. Boeren en tuinders zijn van nature nogal
wars van enige bemoeienis; problemen los je zelf op!
Levenslessen.
Vanochtend was het zo goed als windstil. De kou kleurde de aarde
asgrauw, de zon bibberde aarzelend aan de horizon. Ik bewoog me voort in
een stilstaand decor, mijn adem achterlatend in vluchtig verwaaide
vlokken.
Om niets sluipt een tumor in je ziel.
Even hangt een doemscenario boven mijn hoofd, zie ik mijn atelier
verstoffen, de spinnen winnen. Maar een "zorgkunstenaar", gaat er
voorlopig niet komen.
Toch teveel een eenling.
|
Wekelijks verschijnt een nieuwe
BITS.
Op de hoogte blijven?
(svp je mailadres, o.v.v BITS)
|