mat van
der heijden
Bits 18-05-18
Bij de garderobe liepen we haar al tegen het lijf. Later op het terras zat ze met een vriendin en kinderen, wat afgezonderd van de drukte, buiten met een kop koffie. Hoewel we haar gezicht vrijwel onmiddellijk herkenden, konden we haar niet meteen plaatsen in een Nederlandse film of serie, laat staan haar naam ophalen. Waar de één het daarbij laat, speurt de ander ijverig verder op zoek naar nadere info via het internet. De uitkomst is aan me voorbij gegaan; lijkt me ook geen pretje zo door het leven te gaan.
Zou het wennen?
Het zien van een schilderij maakt soms nieuwsgierig naar de maker. De emoties die bij me opkomen, plaats ik als vanzelf ook in de schepper van het werk. Dat zegt natuurlijk meer over mij dan over de betreffende kunstenaar. Niet meer doen dus.
Met het opruimen van een lade op atelier, kwam ik enkele 30 jaar oude werken op papier tegen. Het werk is zijn eigen weg gegaan. Herkenbaar, maar losgezongen van de emotionele lading van destijds.
Werkende aan een nieuw zes-luik, loopt mijn leven (feitelijk geteld) via een spoor van groene en witte blokjes als een zakdoekpatroon door het beeld. De basis staat, de kleur en daarmee intensiteit zal zeker nog veranderen, maar als het straks netjes opgeborgen en voldaan in een kistje staat te wachten op een mogelijke expo of koper, weet ik, dat het langzaam van me af zal drijven.
Onherroepelijk zal ook het meest dierbare zich van me losmaken.
Alles went.
Wekelijks verschijnt een nieuwe
BITS.
Op de hoogte blijven?
(svp je mailadres, o.v.v BITS)
"But after a while"
2018
Werk in wording - deel 3 van een 6-luik
olie-board
(svp o.v.v. REACTIE BITS en je naam)
