Veel van wat ik maak of doe, haalt het einde niet. Maar dat wil niet
zeggen dat het van geen belang is, of is geweest. Om te komen tot iets
dat uiteindelijk blijft staan, is het maken van fouten en
uitprobeersels essentieel. Dat klinkt heel herkenbaar en dat is het
natuurlijk ook.
Maar met het verstrijken van de tijd en het opdoen van (nieuwe)
ervaringen , is het ook wel handig om niet steeds dezelfde (verkeerde)
beslissingen te nemen. Functie en ratio nemen het dan vaak over van
gevoel en intuïtie. Van alles dat blijft liggen is een nieuwe wereld te
creëren.
Laatst zei iemand tegen me: "Je maakt als kunstenar van niets, iets".
Zelf heb ik eerder het idee dat "het" er al is, maar dat ik het oppak
en een plek geef.
Door wat afstand te nemen (gewoon uit het zicht plaatsen), geef ik
mezelf vervolgens de tijd om te kijken of het als beeld spannend en
uitdagend blijft en niet louter als plaatje bij een praatje blijft
hangen.
Gelukkig hoef ik niet te achterhalen waarom ik wat wanneer en hoe doe.
Op zich wel interessant, maar totaal niet van belang voor wat ik maak.
Alles wat door mijn hoofd spookt, beïnvloed weliswaar al mijn
handelingen, maar het ontbreken van enige logica is eerder een voor-
dan een nadeel.
Soms zou ik mijn hoofd wel even op willen bergen.
|
Wekelijks verschijnt een nieuwe
BITS.
Op de hoogte blijven?
(svp je mailadres, o.v.v BITS)
|