mat
van der heijden
Bits
29-11-19
Als ik schrijf, schilder of schets, is het verleden een graag geziene gast; putten uit duizenden opgeslagen herinneringen en beelden. Onder de juiste omstandigheden (denk aan muziek, licht, materiaal etc.) stromen de beelden dan als vanzelf op papier.
Soms.
Maar mijn geheugen is bepaald geen archiefkast waarin alles ordentelijk gesorteerd en opgeslagen ligt. Ik ervaar het zelf meer als een bubbelbad waarbij elke druppel een stukje verleden in zich draagt, dat pas vorm krijgt als er een stroompje ontstaat. Zo af en toe stroomt het dan duidelijk volgbaar en volgens geijkte patronen naar een afgewogen beeld. Meestal echter stroomt alles door elkaar.
Tegelijkertijd.
Als ik “ergens naartoe” werk, denk ik dat uitsluiten minstens zo belangrijk is als focussen op. Maar heel veel tijd verdoe ik met dagelijkse dingen op de automatische piloot. Juist dan komen de meest interessante associaties binnen, met de meest verrassende beelden.
Vasthouden.
Wekelijks verschijnt een nieuwe
BITS.
Op de hoogte blijven?
(svp je mailadres, o.v.v BITS)
Als ik het gras hark.
Als ik op deze zaterdagochtend vroeg
het gras van buiten naar binnen toe
ontdoe van alle bruine bladeren
staat naast de notenboom plots voor mijn ogen
de grijs geworden Groninger.
Laat ik hem Hans noemen.
De elfjaargeledenman die ik in Umbrië
van zijn stukken zag vallen
en in laagjes bevriezen.
Later nog – stuurde hij een mail aan allen
van zijn Europese motorsolotocht
en een poedelnaakte zwembadsprong
zomaar
in Karinthië.
Op een hoop veeg ik alle bladeren.
ZUIDERLUCHT
onafhankelijk maandblad voor
Kunst en Cultuur in
Zuid-Nederland en Vlaanderen
publiceert elke maand
een recente BITS
"Hans"
2019
potlood-aquarel-papier
32,5-25 cm
(svp o.v.v. REACTIE BITS en je naam)
