mat
van der heijden
Bits
27-03-20
De gang van mijn ouderlijk huis naar de lagere school, verliep via enkele haakse wegen. Blind zou ik er naartoe kunnen lopen; het aantal passen zat bijkans in mijn hoofd. Dat veranderde toen ik naar de middelbare school in het aanpalende dorp verkaste. Niet alleen meanderde de weg volop, nee er waren bovendien nogal wat verschillende mogelijkheden er te geraken. Afhankelijk van het weer en/of het seizoen fietste ik alleen of met een groepje via de hoofdweg, dan weer nam ik de grindweg door het open veld, waarbij ik halverwege de Mariakapel passeerde.
Soms bepaalt het doel de weg, dan weer zijn het de “nevenzaken” die de route vorm geven. Interessant wordt het als de route het doel gaat bepalen. Hoever kun je gaan?
Nu, een jaar of veertig later, loopt alles in volkomen chaos door elkaar. Dagelijks verandert het zicht op hoe we er het beste kunnen komen. Welke afslagen te nemen, welke te mijden. We lezen elkaar de les, klappen voor elkaar, moeten elkaar helpen en ondersteunen, kunnen elkaar beter even niet zien of spreken. Ik hou zo van je, maar je adem mag ik even niet.
Het doel is weg, de weg het doel.
Wekelijks verschijnt een nieuwe
BITS.
Op de hoogte blijven?
(svp je mailadres, o.v.v BITS)
ZUIDERLUCHT
onafhankelijk maandblad voor
Kunst en Cultuur in
Zuid-Nederland en Vlaanderen
publiceert elke maand
een recente BITS
"When we get there"
2020
olie-wol-board
50-61 cm
(svp o.v.v. REACTIE BITS en je naam)
