mat van
der heijden
Bits 02-09-16
Het komt nogal eens voor dat me gevraagd wordt wat ik zoal maak. Gelukkig kan ik dan verwijzen naar mijn site, met de aanvulling dat ik veel gebruik maak van tekst en abstractie/concept. En dan maar hopen dat er ook daadwerkelijk de tijd genomen wordt om de site te bekijken. Of niet.
Om te voldoen aan de vraag, heb ik ervaren, is het eigenlijk niet zozeer de bedoeling dat ik verduidelijk wat ik echt maak, maar meer dat ik probeer te visualiseren in woorden wat de vraagsteller wil weten, of aan kan. De wijze waarop je de wereld ziet, of nog beter; de wijze waarop je open staat voor wat om je heen te zien is en gebeurt, bepaalt in grote mate of je in staat bent dezelfde dingen anders te zien.
En dat geldt natuurlijk ook voor mij.
Gisteren sprak ik een teammanager van een overheidsbedrijf dat in een privatiseringsslag verwikkeld is. Mijn opmerking dat daarbij wat creativiteit wel welkom zou zijn, werd in enkele minuten ondergraven met het argument dat eigenlijk alles al uitgevonden en uitgepluist is.
Methodsich doorvragen/doorgronden tot de kern en vervolgens (de allang bestaande) structurele toepassingen invullen, leverde verreweg de beste resultaten. En natuurlijk was een beetje creativiteit daarbij wel handig, maar niet meer dan dat.
Maar dat is natuurlijk niet wat creativiteit behelst. Je creatieve vermogen maximaal aanwenden betekent nu juist dat je het vraagstuk niet methodisch doorgrond. Vergeet wat je weet.
Om te komen tot (voor mij althans) nieuwe inzichten, is het juist noodzakelijk te experimenteren. Jezelf te dwingen tot ad hoc oplossingen, jezelf te verbazen, jezelf voor het blok te zetten.
Dat leidt vaak tot niets of "half werk". Maar het is de enige manier hetzelfde anders te zien.
Wellicht ook bruikbaar buiten het (beeldend) kunstgebeuren.
Wekelijks verschijnt een nieuwe
BITS.
Op de hoogte blijven?
(svp je mailadres, o.v.v BITS)
"Als ik de wereld door jouw ogen zie"
2016
potlood - tape - papier
32,5 - 25 cm
(svp o.v.v. REACTIE BITS en je naam)
