Tijdens
mijn kamerverblijf in Maastricht jaren tachtig, werd ons
studentenhuis opgeluisterd door enkele parkieten. Huub had twee groene
dwerg-papegaaien met een fel rode hals, de namen ben ik kwijt. Als ik
me niet vergis, hebben beide op een moment van onachtzaamheid de
vrijheid gekozen. Want de beestjes vlogen natuurlijk regelmatig door de
kamers. Vrijheid - blijheid.
Ed had een groene parkiet, Buñuel, vernoemd naar de Spaanse regisseur,
en ik zelf had een blauwe parkiet, genaamd Paultje. In die jaren
verscheen dagelijks een korte animatiefilm van De Roze Panter op de
Duitse zender, waarbij een schlemielige detective steeds net tekort
schoot bij het inrekenen van De Roze Panter als deze weer eens een
overval of inbraak pleegde. En de (Duitse) naam van De Roze Panter was,
Paultje.
Ik kan de beginregels van de intro van de animatie nog zo opdreunen:
"Wer hat an der Uhr gedreht, ist es wirklich schon so spät...."
Maar wat heeft een blauwe parkiet nu met de roze panter te maken?
Buñuel met een groene en wat is vrijheid blijheid voor een vogel in de
kamer van een studentenhuis? Geen idee.
Vorige week hoorde ik het verhaal van een stervende parkiet. Zo tam als
het beestje was, vloog het "bijna" altijd vrij door het huis en ging
bijvoorbeeld trouw op de arm van de bril ziten als de vrouw des huizes
aan het strijken was. Het beestje volgde haar overal trouw en met
woorden en klanken konden beide met elkaar "praten".
Op een dag leek het leven uit de vogel verdwenen, maar een adequaat
bezoek aan de dierenarts leerde dat er een eitje in de eileider dwars
zat, waarachter nog twee eitjes zaten te duwen. Wat gefriemel met een
stokje en hups, alles opgelost. Thuisgekomen vloog het beestje
weer vrolijk rond, maar 's avonds kroop het ineen in een hoekje. De
vrouw nam het vogeltje in haar handen en kon het lijden niet langer
aanzien. Ze sprak het beestje toe. Genoeg geweest, het leven was mooi,
maar nu moest het parkietje het loslaten. En hop, daar viel het kopje
opzij. Gewilig liet het gevleugelde huisgenootje het leven in de palm
van haar handen.
Zoiets verzin je niet.
|
Wekelijks verschijnt een nieuwe
BITS.
Op de hoogte blijven?
(svp je mailadres, o.v.v BITS)
|