Bits voorheen

mat van der heijden

Bits 23-12-16

Je bent wat je denkt dat je bent. Als ik het overlees, en nog eens en nog eens, komen de klanken los van de betekenis. Waar het een (de gedachte) in eerste instantie nog duidelijk voortkomt uit het ander (de tekst), wordt bij herhaling iets nieuws (ritme en klank) van veel groter belang.

Ik zag gisteravond een documentaire van Remco Campert, waarbij hij, fragiel als hij inmiddels is, onder andere het gedicht "Lamento" voordroeg. Afsluitend keek een indringend, door de tijd getekend gezicht me aan. Daarmee was de rest van de docu eigenlijk geheel en al bijzaak.

Lamento

Hier nu langs het lange diepe water
dat ik dacht dat ik dacht dat je altijd maar
dat je altijd maar

hier nu langs het lange diepe water
waar achter oeverriet achter oeverriet de zon
dat ik dacht dat je altijd maar altijd

dat altijd maar je ogen je ogen en de lucht
altijd maar je ogen en de lucht
altijd maar rimpelend in het water rimpelend

dat altijd in levende stilte
dat ik altijd zou leven in levende stilte
dat je altijd maar dat wuivend oeverriet altijd maar

langs het lange diepe water dat je altijd maar je huid
dat altijd maar in de middag je huid
altijd maar in de zomer in de middag je huid

dat altijd maar je ogen zouden breken
dat altijd van geluk je ogen zouden breken
altijd maar in de roerloze middag

langs het lange diepe water dat ik dacht
dat ik dacht dat je altijd maar
dat ik dacht dat geluk altijd maar

dat altijd maar het licht roerloos in de middag
dat altijd maar het middaglicht je okeren schouder
je okeren schouder altijd in het middaglicht

dat altijd maar je kreet hangend
altijd maar je vogelkreet hangend
in de middag in de zomer in de lucht

dat altijd maar de levende lucht dat altijd maar
altijd maar het rimpelende water de middag je huid
ik dacht dat alles altijd maar ik dacht dat nooit

hier nu langs het diepe water dat nooit
ik dacht dat altijd dat nooit dat je nooit
dat nooit vorst dat geen ijs ooit het water

hier nu langs het lange diepe water dacht ik nooit
dat sneeuw ooit de cipres dacht ik nooit
dat sneeuw nooit de cipres dat je nooit meer

Remco Campert - 1992
uit "Rechterschoenen"

Onlangs maakte ik notities op papier om mijn gedachten enigszins te ordenen. En eindigde met  een kort gedicht.

Het verhaal verkort

Het zijn nog vier dagen voor de dag
en ik kom niet veel verder dan de dag
ervoor.



Wekelijks verschijnt een nieuwe
BITS.
Op de hoogte blijven?

Mail me

(svp je mailadres, o.v.v BITS)
Het verhaal verkort

"Het verhaal verkort"
2016
potlood-papier
32,5 - 25 cm



Reacties
(svp o.v.v. REACTIE BITS en je naam)
Back to Bits