Bits voorheen

mat van der heijden

Bits 05-05-17

John Adams is een van mijn favorieten in het modern klassieke rijtje. Voortkomend uit de minimal music, is zijn benadering toch meer op uitdaging en ontwikkeling gericht. Hij laat daarbij ook romantische invloeden toe en ik denk dat zijn muziek mede daarom ook voor een breder publiek heel toegankelijk is.

Zijn opera "Nixon in China¨, welke hij samen met regissuer Peter Sellars schreef in 1978, is wel zijn meest bekende werk. In 2001 componeerde hij "On the Transmigration of Souls", ter nagedachtenis aan de slachtoffers van de aanslagen in New York op 11 september 2001. Namen en flarden "ingesproken tekst" (I see water and buildings) snijden keer op keer mijn adem af bij het beluisteren van dit zeer indringende stuk.

Als muziek me raakt, nestelen zich beelden in mijn hoofd. Ik weet niet waarom. Soms letterlijk, zoals het gezongen wordt. Soms verhalend, alsof ik door een decor loop. Fantasie en herinnering, heden en verleden versmelten tot kortstondige "loops". Zodra de muziek wegvalt is in no-time alles ook weer verdwenen.

Blijkbaar activeert geluid/muziek een deel van mijn hersenen zodanig dat ook beelden komen bovendrijven. Wellicht in een geheel ander deel. Geen idee. Maar met het wegvallen van het één, valt ook het ander compleet weg.

Bestaan de dingen afzonderlijk?

Ik denk wel eens

Ik denk wel eens
staat het één - nu
op zichzelf
of - gaan de dingen samen
- zoals
beschuitbolletjes in bouillon
mijn benen in broekspijpen
het beeld van
het verhaal van
vader
op zijn fiets langs de Maas
(en het waait wind in zonder versnellingen)
na zijn werk 's avonds
voor later - en ons -
of: is het er alleen


Wekelijks verschijnt een nieuwe
BITS.
Op de hoogte blijven?

Mail me

(svp je mailadres, o.v.v BITS)
Ik denk wel eens

"Ik denk wel eens"
2017
potlood-papier
32,5-25 cm



Reacties
(svp o.v.v. REACTIE BITS en je naam)
Back to Bits