mat van
der heijden
Bits 15-09-17
De afgelopen dagen mijn kwasten weer enkele uurtjes ter hand genomen. Mijn hoofd zit nog vol "Laos-herinneringen"; alles loopt continu door elkaar. Dus de draad weer opgepakt met een veelluik waaraan ik al enkele maanden werk. Wonderbaarlijk hoe snel het doen en denken dan opgaan in hetgeen voor me op board verschijnt.
Een soort vanzelfsprekendheid.
De eerste najaarsstorm van 2017 hebben we aan zee in Camperduin, Noord-Holland ondervonden. Op weg door de duinen vroeg een bejaarde, zijn zwarte hondje uitlatende man nog of we gezandstraald wilden worden. Nou dat niet, maar als naïevelingen uit Zuidoost-Nederland, toch eigenlijk ook weer wel. De woeste zee was tot enkele meters benaderbaar en afgezien van de metershoge golven, maakte de wind en neerslaande golven een onheilspellend kabaal waarbij een enorme drukgolf vanaf het water het land kwam binnenrollen.
De volgende dag maakten we een strandwandeling in het nog steeds onstuimige kustgebied van Petten. Een prachtige witte schuimstrook markeerde de waterlinie.
Geen water, geen lucht, geen massa, geen kleur.
Daar waar het terugtrekkende water zojuist nog lag, restte een strook "niets", welke binnen enkele minuten weer geheel zou verdwijnen.
Ik zie je voeten met enige voorzichtigheid in het schuim verdwijnen.
Een soort vanzelfsprekendheid.
Wekelijks verschijnt een nieuwe
BITS.
Op de hoogte blijven?
(svp je mailadres, o.v.v BITS)
Branding
Petten, Noord-Holland
(svp o.v.v. REACTIE BITS en je naam)
