mat van
der heijden
Bits 13-07-18
Onlangs opende een groepsexpo met enkele werken van me in Galerie Ramakers te Den Haag. Het blijft een vreemd gevoel mezelf te zien hangen om vervolgens het pand te verlaten. Overgeleverd.
Van alle dingen die een mens onderneemt, blijft slechts weinig tastbaars over. Zelfs heel wezenlijke dingen, zoals verbouwingen aan je huis, blijken na verloop van tijd nogal vluchtige ingrepen te zijn geweest. De blik is hoofdzakelijk vooruit gericht en wie moeite heeft met aanpassingen en veranderingen, gaat een bezwaarlijke ouderdom tegemoet.
Om enigszins positief gemotiveerd te blijven, zul je het vertrouwen in het ongewisse moeten behouden, jonge mensen de kans moeten geven zich eigenwijs te ontwikkelen en alles wat je al mijlenver aan ziet komen en waarvan je aan je water voelt dat het mis zal gaan, toch zijn beloop moeten laten.
Ik neem een bolletje garen en punnik verder aan mijn drieluik.
Doen biedt ruimte voor reflectie.
Wat straks overblijft zal ongetwijfeld weer langzaam van me verwijderen.
Wellicht pikt iemand ooit een stukje op.
Wekelijks verschijnt een nieuwe
BITS.
Op de hoogte blijven?
(svp je mailadres, o.v.v BITS)
Detail "Weeping Bitterly" (drieluik)
werk in wording
(svp o.v.v. REACTIE BITS en je naam)
