Omdat ik nog wat nieuw werk naar mijn galerie in Den Haag moest brengen
voor de huidige Amsterdam Art Fair en het weer behoorlijk aangenaam
was, had ik met mijn partner besloten onze fietsen mee te nemen om stad
en omgeving te doorkruisen. Den Haag is een aantrekkelijk uitgestreken,
groene stad en met haar duinen uitermate geschikt voor prachtige
tripjes, maar dat hadden we al vaker gedaan, dus werd het ditmaal
Leiden. Ook niet voor de eerste keer, maar soms zie je niet wat je weet.
En hoewel de Randstad vol asfalt ligt, ervoer ik ook deze keer weer hoe
het groen en het water meteen buiten de kern het lanschap domineren. Nu
is het natuurschoon deze tijd van het jaar ook wel bijzonder mooi als
de zon schijnt en de temperatuur rond de twintig graden ligt, maar
zoals de menselijke hand in de ligging en bebouwing van de stad steeds
overal zichtbaar is, is deze in het polderlandschap minstens zo
herkenbaar. En toch; voor mijn gevoel heerst de natuur.
Frits, oud-fruitteler (80 jaar) maar nog dagelijks op het
familiebedrijf in het Limburgse Helden, draagt de aarde zichtbaar in de
kloven van zijn handen. Natuur- en klimaatbeheersing komen regelmatig
ter sprake als we met familie aan de koffie (of een wijntje) zitten.
En, het is immers 2016; bestrijdingsmiddelen!
We zijn er natuurlijk nooit helemaal uitgekomen, maar als iedereen zijn
zegje gedaan heeft, sluit Frits glimlachend af met de opmerking:
"Jongen, de natuur wint altijd".
En hoewel ik het vaak anders wil zien; zo bepaalt in de beeldende kunst
het uiteindelijke beeld natuurlijk zelf of het overeind blijft.
|
Wekelijks verschijnt een nieuwe
BITS.
Op de hoogte blijven?
(svp je mailadres, o.v.v BITS)
|