mat
van der heijden
Bits
23-08-19
Omdat ik de jungle in het bergachtige Midden-Laos niet alleen vanuit de luchtwil zien, neem ik de bus van Luang Prabang naar Vientiane, waar ik enkele dagen later weer het vliegtuig naar Bangkok en Amsterdam zalnemen. Gezien de slechte wegen en het onherbergzame landschap, besluit ik de reis in twee etappes te delen en derhalve halverwege, na ruim 200km, te overnachten in Vang Vieng.
De trip neemt exact 5 vijf uur in beslag, waarbij de chauffeur beslistgeen vertragende factor speelt. Zijn inhaalacties op compleet onoverzichtelijke locaties maken van een saaie rit een enerverenderollercoaster, waarbij we zo ongeveer alles wat in te halen valt ook daadwerkelijk inhalen. Dat we daarbij soms met de hele bus inde hoofdsteun van onze voorzittende medereiziger belanden, is geen reden tot vertraging. Tijd is geld, blijkbaar moet hij dezelfde dag nog terug.
Soms ligt de weg geheel open door de hevige regenval of werkzaamhedenanderzijds. Dat zijn de mooiste momenten. Stapvoets manoeuvreert hij langs de vele gaten en steile afgronden, ons een blik gunnende op degeheel vergroeide lianen, bamboestengels en bananenbomen, dan weer te genieten van de kale, geheel mosgroen bedekte rotspartijen op de toppenvan de bergen. Maar na vijf uur geheel heen en weer te zijn geslingerd, ben ik toch wel blij het plaatsnaambord Vang Vieng aan me voorbij tezien gaan.
Mijn bordje Lao Laab neem ik die avond in het centrum (wat zo ongeveeruit 2 wegen en wat dwarsverbindingen bestaat), waarbij tot ver na zonsondergang jonge backpackers aan me voorbij trekken, op zoek naareen goedkoop onderkomen. Dat lukt hier eigenlijk altijd, maar je moet niet te kritisch zijn. Het verschil met Luang Prabang is gigantisch.Als Unesco World Heritage, met al zijn tempels, karakteristieke huizen en idyllische ligging aan de Mekong River, straalt Luang Prabang vanrust en bezinning, wat de vele toeristen, jong en oud, geheel gelaten over zich heen laten komen. Rond 22.30 uur wordt het laatste drankjegeserveerd; voor meer vertier moet je ver buiten het centrum op zoek naar een kegelbaan waar tot in de late uurtjes gedronken mag worden.
Nee, dan Vang Vieng. Alsof het leven in de zesde versnelling geleefdmoet worden. Overdag word je gebombardeerd met: Kajakken, Zip-linen, Abseilen, Trekking, Biken, maar bovenal “Buggy-driving”. In een uit dekluiten gewassen, geheel motorisch aangedreven skelter (soort reuzen-quad voor twee of vier personen) kun je voor een tientje hetstadje uitscheuren naar een waterval of swimmingpool, geheel in stijl vernoemd naar Blue Lagoon I, II of III. Momenteel wordt naarstiggewerkt aan Blue Lagoon IV, want aan de alsmaar groeiende stroom Koreanen en Europeanen, valt serieus geld te verdienen.
Als de avond valt (en mijn overburen langzaam uit hun slaap ontwaken enmet bleke snuitjes hun eerste jointje op de porch nemen), begint het leven hier pas echt. Muziek schalt door de straten en in overmatigflikkerend neonlicht, dompelt de menigte gewillig onder in een vijver vanbeats, drinks and fun. A lot of fun!
Op weg terug naar mijn kamer, galmt een spontaan en kinderlijk geschreeuw uit de aarde. Als ik de weg oversteek, ontwaar ik drie heerlijk spelende jongens in een leegstaand zwembadje. Een doel vantwee shirtjes en knallen maar.
Vang Vieng in een notendop.
Wekelijks verschijnt een nieuwe
BITS.
Op de hoogte blijven?
(svp je mailadres, o.v.v BITS)
ZUIDERLUCHT
onafhankelijk maandblad voor
Kunst en Cultuur in
Zuid-Nederland en Vlaanderen
publiceert elke maand
een recente BITS
Pool Vang Vieng
August 2019
(svp o.v.v. REACTIE BITS en je naam)
