mat
van der heijden
Bits
13-09-19
Als het najaar voorzichtig zijn intrede doet en de eerste frisse nacht een witte deken over de landerijen drapeert in de vroege ochtend, brengen we onze zoon naar het station in Horst-Sevenum vanwaar hij de intercity naar Schiphol pakt om daar de vlucht naar Exeter (GB) te nemen. Vier jaar onder de pannen.
Met een sterk opkomende zon in de rug rijden we om 6.45 uur weer terug. De in volle glorie verschijnende dag komt binnen in een woordeloze terugrit.
Mijn rondje met Laika rond Camping Beringerzand brengt me langs grote percelen tuinbouwgrond waar aardbeiplanten het hele jaar rond geteeld worden. Zo af en toe ligt het land braak of wordt “ter compensatie” een andere teelt gezaaid. Nu staan enkele hectaren vol met Afrikaantjes, in de volksmond ook wel stinkertjes genoemd.
Een bloemenzee zover mijn oog reikt.
Terwijl Laika langs het bospad drukdoende zijn sporen volgt, zie ik hoog in de lucht een een witte veeg richting westen trekken. Wat moet het prachtig zijn deze goudgele gloed onder je door te zien glijden op weg naar een nieuw bestaan.
(voor Laurien en Ino)
Wekelijks verschijnt een nieuwe
BITS.
Op de hoogte blijven?
(svp je mailadres, o.v.v BITS)
ZUIDERLUCHT
onafhankelijk maandblad voor
Kunst en Cultuur in
Zuid-Nederland en Vlaanderen
publiceert elke maand
een recente BITS
Afrikaantjes
September 2019
(svp o.v.v. REACTIE BITS en je naam)
