In het centrum van de
plaats waar ik woon, staat pal tegenover de
kerk, naast een prachtige kapel een karakteristiek "Patershuis"
inclusief een geheel ommuurde tuin. Steeds als ik er passeer gaan mijn
gedachten terug naar een klein bronsplastiek van Jan Hendriks dat daar
een jaar of vijftien geleden geplaatst is. Tijdens de "onthulling",
welke in bijzijn van direkte familie en vrienden plaats vond, deed een
broer van Jan Hendriks het woord.
De sculptuur zelf ben ik na al die jaren een beetje kwijt geraakt, doch
niet de gesproken woorden tijdens de onthulling. Jans broer sprak niet
over de betekenis van, of wat hij zelf zag in de sculptuur, maar bracht
een
anekdote uit zijn jeugd ter herinnering.
Als kind speelde hij met Jan buiten met speelgoed-autootjes in het
zand. Daar waar hij slechts speelgoed en zand zag, sprak Jan, in zijn
herinnering, over een complete auto-arena waar het aan niets ontbrak.
En behalve alle attributen, wist Jan er nog een geheel verhaal bij te
fantaseren; wat er allemaal gebeurde en nog te gebeuren stond.
Om een foto van de bronssculptuur te maken, heb ik de tuin bezocht. De
locatie had ik snel gevonden, maar ik trof er slechts de verweerde
betonplaat aan waar ooit de bronssculptuur had gestaan.
Wat je ziet, is zelden wat er staat.
|
Wekelijks verschijnt een nieuwe
BITS.
Op de hoogte blijven?
(svp je mailadres, o.v.v BITS)
|