mat van
der heijden
Bits 03-02-17
Om te begrijpen hoe iets in elkaar zit, kan het nuttig zijn te ontleden. Uit elkaar halen en de afzonderlijke onderdelen an sich bekijken. Vaak zijn al die losse stukken zelf al prachtige objecten. De esthetiek van een printplaat, een tandwiel of een schedeltje van een muis in een uilenbal.
Het ontrafelen van beelden of afbeeldingen levert verassend vaak nieuwe inzichten op. Opnieuw in elkaar knutselen trouwens ook. Nogal wat beeldende kunst, maar ook muziek en literatuur, bestaat uit complete collages van "stukken van weleer".
Maar de mooiste dingen, zijn toch die dingen die ik niet begrijp. Waar ik gebiologeerd naar blijf kijken/luisteren zonder echt de kern te doorgronden. Je voelt dat je in de buurt bent, maar toch blijft het iets onaantastbaars.
Met mijn zoon Ino (toen 7 jaar) trapte ik een jaar of vijftien geleden een balletje in onze achtertuin. Op enige afstand lag een vuurkorf. Aanloopje, voet langs bal plaatsen en strak inpassen. Het zal allemaal in mijn hoofd, maar ik miste het doel vrijwel steeds. Ino (links) trapte, geconcentreerd en wel, vrijwel alle ballen meteen raak. Na tien minuten vroeg hij om een ander spelletje. De schoonheid van zijn loopje, zijn voetenwerk en de baan van de bal waren hem geheel ontgaan.
De meest interessante delen, zijn precies, die delen.
Wekelijks verschijnt een nieuwe
BITS.
Op de hoogte blijven?
(svp je mailadres, o.v.v BITS)
"De ingewikkeldheid van dingen"
2017
potlood-papier
32,5-25 cm
(svp o.v.v. REACTIE BITS en je naam)
