Woensdag 15 februari, 13.00 uur. De
zon schijnt overvloedig over het
kale Friese land als we weer huiswaarts keren. Her en der een witte
pluk. De wereld glijdt aan ons voorbij.
Lange autoritten doen me goed. Terwijl de dagelijkse beslommeringen
langzaam maar zeker van het toneel verdwijnen, ontstaat er ruimte voor
nieuwe bespiegelingen. In combinatie met het waakzame oog voor mijn
directe omgeving op de weg, tolt het verleden in onsamenhangende
fragmenten door mijn hoofd. De wereld als een wonderbaarlijke mix van
feiten en herinneringen.
Ik hoor een diepe zucht als je naast me een appje opent. Terwijl wij op
weg terug zijn (letterlijk en figuurlijk) krijg je van vrienden een
onheilspellend bericht. Ik zet de radio uit. Je leest het berichtje
rustig voor, en het scherm waarachter ik zojuist de wereld aan me
voorbij zag trekken, kleurt zwart.
Thuisgekomen, ben ik kwijt wat ik onderweg allemaal zag.
Alles gaat gewoon door.
|
Wekelijks verschijnt een nieuwe
BITS.
Op de hoogte blijven?
(svp je mailadres, o.v.v BITS)
|