Na
een weekje Lao-food, functioneert mijn maag nog prima, gelukkig.
Gewaarschuwd voor het nogal "spicy" eten en vooral het laten staan van
salades, ijsklontjes en ongeschild fruit, ben ik de week ingegaan. Niet
te doen.
Het eten zit boordevol verse groenten welke niet meer dan beetgaar
klaargemaakt worden. Fruit everywhere en alles geserveerd met
(eetbare?) bloemen en een blaadje sla. Na twee voorzichtige dagen was
ik al overstag. So far, so good.
Zaterdag jl. ben ik met Ka, zijn vrouw en kinderen en twee studenten
per boot naar het geboortedorp van zijn vrouw geweest. Via een
fantastische boottocht over de Mekong River de jungle in. Bepakt met
dozen en manden vol fruit, groente en twee levende kippen die met hun
kop piepend uit een plastic zak hun laatste uurtjes op aarde nog konden
meemaken. Het dorp bleek een gehucht met een dertigtal "huisjes". En
een tempel, uiteraard.
Terwijl in het familiehuis de maaltijd werd voorbereid, maakte ik met
Ka een wandeling door het dorp. Slechts één slingerend pad, met soms in
de achtertuin nog een tweede junglehut, voor een verre neef. Overal
plastic afvalresten, verroeste dakplaten die als schutting dienst
deden, maar ook prachtige natuur met enorme bomen, lianen, bloemen en
vlinders. Verder een muffe, vochtige lucht vanonder het weelderig
bodemgewas en adembenemende junglegeluiden; vogels, krekels en vooral
veel zoemende insecten.
Onderweg nog even met de "chief" (dorpshoofd) gesproken die zijn
vissersnetten aan het herstellen was voor de komende vangst in oktober.
Naast chief en visser, was hij ook een beetje boer en onderhield hij
"steengoed" van zijn naaste familie. Niemand hier heeft slechts 1
beroep. Men werkt naar gelang het seizoen en de omstandigheden er naar
vragen.
Teruggekomen een blik in "Keuken 1" geworpen. De kippen, geheel intact
afgezien van een ferme halssnede, waren al geplukt en werden zojuist
boven een open vuur, waarop over enkele minuten een grote ketel soep
zou worden getrokken, gevlamd, zodat ook de laatste restjes van het
vederdek werden geschroeid. Van beide beesten ging nul komma niks
verloren. Het bloed was netjes opgevangen in een kommetje en stond in
"Keuken 2" klaar om met diverse specerijen vermalen te worden en dienst
te doen als dressing voor verschillende salades.
In de hoek zag ik twee grote met kruiden gevulde vissen op een rooster
liggen, welke bijeen gehouden werden met bamboe stokjes boven een hevig
dampend vuurtje. De vloer stond vol kommetjes met talloze vers
gesneden, gestampte en vermalen groente die, naar ik later zou merken,
behoorlijk gekruid werden.
In het grootste vertrek werd een behoorlijk karpet uitgerold om daarop
een drie vierkante meter groot, kleurrijk, kunststof zeil te draperen
waarop alle kommen met etenswaar tegelijkertijd werden geserveerd. In
kleermakerszit namen we gezamenlijk (15 personen) de maaltijd tot ons.
Ieder een eigen kommetje, een vork, twee stokjes en een lepeltje voor
de soep. Gegeten werd er echter vooral met blote handen. Men nam wat
sticky rice, draaide daarvan een bolletje en sopte dat vervolgens in
wat kruiden, groenten, dressing etc. Lepeltje soep tussendoor, stukje
vis en voor de liefhebber een kippenpoot waarvan de nagels net over het
randje van de soepkom staken.
Behalve de hitte in huis en mijn zakdoek voor de stoom die zo af en toe
uit mijn neus leek te spuiten, een unieke en geweldige ervaring.
Heb van alles een (beetje) geprobeerd, maar mijn maag toch vooral
gevuld met rijst.
Naturel, wel te verstaan.
|
Wekelijks verschijnt een nieuwe
BITS.
Op de hoogte blijven?
(svp je mailadres, o.v.v BITS)
|