Voorjaar 2011.
De dag blijft hangen.
Net terug van een bijbaantje op het
fabrieksterrein, bel je vanuit de auto. Even later val je in mijn
armen; ik heb dan al minutenlang lopen tieren en vloeken door het huis.
Alleen.
Ik ben graag alleen; soms op atelier, dan weer buiten. De wereld gaat
open als ik me ongebonden voel. Verantwoording is een waardevol iets,
maar wel een beetje zwaar soms. Jezelf op plan A zetten, voelt wel eens
fout. Maar het mag, het mag van mezelf.
Ik weet niet waar de grenzen liggen, ik doe ook maar wat.
Winter 2018.
De dag blijft hangen.
Zojuist mijn avondles afgerond, als het
telefonisch nieuws me bereikt. Even lijkt de wereld een herhaling van
steeds dezelfde zetten.
Na enkele dagen maak ik een tekening voor je en tel de letters, de
lijnen, de kleuren.
Alles telt.
Zetumop Anita.
|
Wekelijks verschijnt een nieuwe
BITS.
Op de hoogte blijven?
(svp je mailadres, o.v.v BITS)
|